Sporty wodne: żeglarstwo, kajakarstwo, surfing i windsurfing oraz wiele innych wymagają odpowiedniego zabezpieczenia się przed żywiołem, jakim jest woda. Podstawowym zagrożeniem dla osób znajdujących się w wodzie jest utonięcie – szczególnie gdy akwen jest głęboki, temperatura wody niska, a umiejętności pływania słabe. Konwencja SOLAS z 2003 roku oraz specyficzne normy PN-EN ISO 12 402. Normy te precyzują dokładnie warunki dla zastosowania indywidualnych urządzeń wypornościowych oraz wskazują wymagania techniczne i jakościowe dotyczące tychże. Indywidualnym urządzeniem wypornościowym może być kamizelka ratunkowa, kołnierz ratunkowy oraz indywidualne urządzenie asekuracyjne.
Kamizelki ratunkowe
W oparciu o normę ISO 12402 02-09 określono dokładnie, jakie elementy są obowiązkowe na wyposażeniu kamizelek ratunkowych i w jaki sposób mają działać te urządzenia. Kamizelka ratunkowa ma umożliwiać utrzymywanie się na powierzchni osoby znajdującej się w wodzie, również nieprzytomnej. Ciało osoby znajdować się musi w odchyleniu do tyłu o około 30 stopni, z głową skierowaną ponad płaszczyznę wody o 40 stopni. Zagwarantować to ma swobodne unoszenie się na wodzie i drożność dróg oddechowych.
Do obowiązkowego wyposażenia kamizelki zaliczyć należy kołnierz ratunkowy, gwizdek sygnalizacyjny, pętlę ratowniczą i materiał odblaskowy. Dobrze jest również, gdy kamizelka ma na wyposażeniu światło, wielokomorowy system pływalności, system zaczepów i linkę asekuracyjną. Przydatnym wyposażeniem jest także kaptur przeciwbryzgowy, pozwalający się zabezpieczyć przed kontaktem wzburzonych strumieni wody z otworami dróg oddechowych. Kamizelki ratunkowe uszeregowane są według poziomów: 275, 150, 100. Poziomy te wyróżniają warunki zastosowania, lokalizację i obciążenie osoby ratowanej.
Zgodnie z normami wszystkie kamizelki cechują się określonymi parametrami napełniania, wytrzymałości mechanicznej, termicznej. Co do mechanizmów działania, to kamizelka może mieć swoją pływalność naturalną lub też wywoływaną wypełnieniem jej odpowiednim środkiem. Samoczynne systemy ratownicze napełniają kamizelkę automatycznie po kontakcie z wodą, a w przypadku braku zadziałania mechanizmów samoczynnych, istnieje możliwość napełnienia kamizelki za pomocą wyzwalacza z nabojem gazowym lub poprzez specjalny ustnik. Ze względu na swoją specyfikę, indywidualne urządzenia ratunkowe nie muszą gwarantować pełnej mobilności i wymagać od użytkownika umiejętności pływania.
Kamizelki asekuracyjne w zastosowaniu
Kamizelka asekuracyjna de facto ma być zabezpieczeniem dla osób umiejących pływać, znajdujących się w niedużej odległości od lądu lub służb ratowniczych. Powszechne jest jej zastosowanie w sportach wodnych, gdzie ważna jest możliwość komfortowego poruszania się: windsurfingu, kajakarstwie etc. Kamizelki asekuracyjne gwarantować mają wyporność mniejszą od kamizelek ratunkowych i jednocześnie umożliwiać użytkownikom swobodne poruszanie się w wodzie. Zgodnie z definicjami, wyporność oraz warunki zastosowania indywidualnych urządzeń asekuracyjnych są ograniczone.