„Błoto” Jana Jastrzębskiego. Spektakl został gorąco przyjęty przez publiczność

Nie jest łatwo adaptować na scenę prozę, zwłaszcza taką, która napisana została w klimacie tragikomicznym. Zdecydowanie udało się to Mateuszowi Moczulskiemu, który przerobił „Błoto” gołdapianina Jana Jastrzębskiego na potrzeby teatru. Świetnie to wyreżyserowała Martyna Łyko, reżyserka mająca do czynienia z rozmaitymi formami teatralnymi.

Toteż i „Błoto” okazało się przedstawieniem nieco innym w porównaniu z dotychczasowym repertuarem szacownego Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku.

Autorowi adaptacji i reżyserce udało się stworzyć widowisko z uniwersalnym, ponadczasowym przesłaniem, mimo tego, że akcja dzieje się gdzieś latach osiemdziesiątych na prowincji we wsi Gamajdy. Obejrzeliśmy przypowieść – miejscami śmieszną, innym razem wzruszającą, odtworzoną żywiołowo przez aktorów.

W skrócie jest to rzecz o niezrealizowanej miłości i jednocześnie o niemożliwości wyjścia z zamkniętego, środowiskowego kręgu. Pojawiają się czarne bociany, które mogą być „glątwą” i przyczyną nieszczęść, jest lokalny wyścig motocyklowy kończący się tragicznie. Rozbawia niemal do łez dyrektorka wiejskiej szkoły.

Zakończenie jest liryczne w formie filozoficznej refleksji niejakiego Suchelca, będącego lokalnym mentorem i jednocześnie byłą (już niepełnosprawną) gwiazdą amatorskich wyścigów motocyklowych. Światła gasną, powoli robi się ciemno wraz z jego ostatnimi słowami…

Publiczność przyjęła spektakl z entuzjazmem, reagując żywiołowymi oklaskami. Oczywiście tuż po przedstawieniu na scenę poproszono również autora „Błota”.

Specjalnie na potrzeby spektaklu powstała piosenka skomponowana przez zespół „Glątwa”. W role bohaterów się wcielili: Arleta Godziszewska, Justyna Godlewska-Kruczkowska, Monika Zaborska, Krzysztof Ławniczak, Dawid Malec i Patryk Ołdziejewski. Muzykę skomponował Radek „Sierp” Orłowski. Scenografię i kostiumy zaprojektowała Elżbieta Szurpicka.

Po premierze Jan Jastrzębski podpisywał egzemplarze nowego wydania „Błota”, wydanego przez „gołdapsko-warszawską” oficynę SIGNI specjalnie z okazji premiery.

Fotoreportaż na fanpage Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku:

https://www.facebook.com/teatrdramatyczny/

Zdjęcia w galerii fot. Bartłomiej Warzecha

Spektakl można obejrzeć 17 marca o godz. 20.00, 22 marca o godz. 19.00, 23, 24 marca o godz. 19.30, 29 marca o godz. 17.30, 30 i 31 marca o godz. 20.00, 12 kwietnia o godz. 18.00 oraz 13 i 14 kwietnia o godz. 20.00. Bilety w cenie: 40 zł – normalny, 30 zł – ulgowy, 20 zł – szkolny, studencki, doktorancki, dostępne są w kasie teatru oraz w sprzedaży internetowej: bilety.dramatyczny.pl.

Martyna Łyko – reżyserka teatralna i operowa urodzona 1988 roku, w Krakowie. Stypendystka Rady Regionalnej Burgundii, studiowała na uniwersytetach w Lille, Nafplio i w Londynie. Reżyserię Teatralną ukończyła w 2012 roku realizując prapremierę opery “No Exit” A. Vores’a w londyńskim Half Moon Theatre. W Polsce zadebiutowała w 2016 roku w teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie spektaklem „Coś w rodzaju miłości”. Jej najnowsze realizacje to „Kwiat Paproci” (2018) M. Szymaniaka, oraz „Córki King Konga” (2018) T. Walser. Martyna Łyko poszukując kontaktu z widzem, sięga po nowe teksty dramatyczne obejmujące fundamentalne kwestie natury człowieka i uwypukla je przez konceptualne środki wyrazu. Interesuje ją przede wszystkim teatr jutra, z ambicjami #eko, #green, #womenwillsavetheplanet.

Mateusz Moczulski – urodzony w 1974 r., poeta, autor słuchowisk i prozy. W 2005 roku wydał powieść fantastyczną “Przeholowana wyspa”, która opowiada o średniowiecznych asasynach, którzy przyłączyli do Europy nową wyspę i płycie winylowej, która jest nośnikiem globalnego wirusa. W “Radiu Lotte” w Weimarze wystawił słuchowisko “Träume unter dem Sarkophag” (napisane wspólnie z kompozytorem Robertem Zającem, reż. Michał Zadara, 2005).  To historia trudnego poszukiwania prawdy o skutkach tragicznej awarii czarnobylskiej. Wydał tomy poezji “Wiersze niebyłe”, “Smutki uboczne”, w przygotowaniu wybór wierszy p.t. “Jesteśmy w skrócie”, napisał również grę historyczną dla najstarszego żeńskiego klasztoru w Polsce. W krakowskim Teatrze STU przeżył teatralną przygodę jako asystent Krzysztofa Jasińskiego przy “Biesach”. Był m.in. współscenarzystą filmu animowanego Natalii Brożyńskiej “Doradcy Króla Hydropsa”. Aktualnie rozwija swoje projekty scenariuszowe i udziela się w składzie “Djs4dancers”, propagującym taneczną elektronikę i funk. Mieszka w Krakowie i jest freelancerem.

Elżbieta Szurpicka – absolwentka studiów magisterskich Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, kierunek Wzornictwo Przemysłowe (dyplom w Katedrze Komunikacji Wizualnej u prof. J. Nuckowskiego). w 2007 roku odbyła stypendium zagraniczne Sokrates-Erasmus na Sabanci University w Istambule (Departament of Visual Arts and Communication Design). Od 2009 roku prowadzi własną działalność w zakresie projektowania scenografii, kostiumów i aranżacji wystaw. Jest autorką scenografii i kostiumów do spektakli teatralnych oraz filmów m.in: “Nowe Wyzwolenie”- reż. Ewelina Marciniak, Teatr Polski w Bielsku-Białej; scenografia i kostiumy w filmie “Staje się” reż. Arkadiusz Biedrzycki, kostiumów w Teatrotece “Słabi”, reż. Arkadiusz Biedrzycki, WFDiF. W latach 2012-2017 przygotowywała aranżację oraz oprawę graficzną wystaw dla Muzeum Narodowego w Krakowie (“Onna-piękno, siła, ekstaza”, “Modna i już”, “Artyści-świadkowie powstania styczniowego 1863” w Sukiennicach, “Jubileusz Józefa Kraszewskiego i 133. rocznica powstania”, “Muzeum Narodowe w Krakowie w 1879 roku” w Sukiennicach, “Czerwień-gród między Wschodem a Zachodem” w Pałacu Biskupa Ciołka, “Matta” (współpraca z Rafałem Bartkowiczem). W 2018 roku przygotowała nową aranżację krakowskiej wystawy “Onna-piękno, siła, ekstaza” w Łazienkach Królewskich w Warszawie”.

Radek „Sierp” Orłowski – muzyk, aktor, producent muzyczny, instruktor teatru. Viceprezes Spółdzielni Socjalnej Artystów Białostockich”Artejon”. Współzałożyciel teatru “Madame”.  Wokalista zespołu “Tempelhof 85”. Współzałożyciel i gitarzysta zespołu “Madame Delirium” i “Madame elektra”.  Współtwórca, aktor, autor muzyki do spektaklu profilaktycznego “Chemiczna zmiana nastroju”. Od początków lat 80. związany z białostocką sceną niezależną. Buntownik z wyboru.

Tobiasz Sebastian Berg – choreograf – twórca zaangażowany społecznie.  Swoje umiejętności rozwijał studiując na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, gdzie obecnie pracuje i rozwija się naukowo. Współpracował ze światowej sławy tancerzami i choreografami, takimi jak: Jacek Łumiński, Malou Airaudo, Jonathan Hollander, Edan Gorlicki, Jacek Przybyłowicz. Pełni funkcję prezesa Fundacji na rzecz młodych twórców Jazdaa Polska!. Autor koncepcji rozwoju kreatywności i społeczeństwa poprzez teatr i taniec. Tworzy autorskie projekty i spektakle społeczne oraz teatralne. Współpracuje także jako choreograf podczas realizacji w instytucjonalnych teatrach, „Błoto” to już kolejna realizacja twórcza i współpraca z Martyną Łyko.