W powiecie gołdapskim trudno jest o zabytki starsze niż dziewiętnastowieczne. Kościoły są neogotyckie – nawet te, których korzenie sięgają XVI w. mają na ogół mury z wieku XIX. Do wyjątków należą Kanał Brożajcki i piramida w Rapie (jej budowa rozpoczęła się w wieku XVIII). Chociaż w tym aspekcie swoją ciekawostkę ma kościół w Grabowie…
Tuż przed bocznym wejściem kościoła leży bowiem kamienna tablica poświęcona pewnemu pastorowi, z datą 1675 i m.in. napisem: Adamus Rostcovius.
To nie jedyna ciekawostka tego miejsca – po drugiej stronie na niemieckim cmentarzyku jedno z ogrodzeń wykonane zostało w stylu secesyjnym, a secesja to rzadkość na terenie naszego powiatu, pomijając poniemieckie ogrodzenia nagrobne.
Rostkovius, czyli Rostek, a to skrócenie z dawnego imienia dwuczłonowego (Rościsław. Rościgniew). Antroponim ten występuje też w dokumencie lokacyjnym miasta Gołdapi (zob. SG II 667), gdzie znajdziemy informację, iż Bronisz Rostek kupił tu sołectwo miejskie. co ciekawe w powiecie gołdapskim są i Bronisze (Bronisz to skrócenie od Bronisława) i Rostek, a około roku 1600 zapisano w ówczesnym powiecie oleckim nazwę Rostkowa Wola (Rostken wolla)., co potwierdza zarówno W.Kętrzyński (WK, Olud. 525), jak i SG IX 797 (tu, w roku 1888 już mówi się, iż miejscowość jest uznana za zaginioną). Mamy zatem kolejne poświadczenie obecności tego słowiańskiego antroponimu (który z czasem stał się podstawą nazw własnych miejscowości Brawo za ciekawe odkrycie, po raz kolejny potwierdzające znane już fakty, dane z innych źródeł, a dotyczące ciekawej historii naszego regionu.