Ten pojazd był jedyny w swoim rodzaju. Co prawda nazywany był „siurkiem” ale gołdapianie i turyści go lubili. Kursował z placu Zwycięstwa nad jezioro. Do jego powstania w dużej mierze przyczynił się Państwowy Ośrodek Maszynowy. Dysponował nim OSiR. Ciągniony był przez gazika, zniknął z gołdapskiego pejzażu w latach 90.
Trudno podobno było go dopasować do odpowiednich przepisów. Niewątpliwie był rozpoznawalnym i oryginalnym elementem gołdapskiego produktu turystycznego.
Wydaje mi się, że zniknął trochę później, gdzieś po roku 2000. Pamiętam, ze przejechałem się nim jako młody chłopak w latach 2000 – 2005.
Tak to prawda „Biesiada Samorządowa” była chyba na początku drugiego tysiąclecia. A „siurek” wtedy jeździł”.
Jeszcze jedna myśl. Ja pamiętam nazwę „minibus”, nigdy nie słyszałem tej wspomnianej w artykule. Na zdjęciu nr 4 widać plakat z ogłoszonym konkursem na nazwę pojazdu. Ciekawe jaką ostatecznie wybrano.
I jeszcze jedna myśl. Z tego co pamiętam, to jego koniec był ogłoszony w Kurierze Gołdapskim. Powoływano się na względy bezpieczeństwa. Zastanawia mnie tylko czy pojazd ze starości był niesprawny i niebezpieczny czy konstrukcja była sprzeczna z przepisami albo jedno i drugie. Pytanie co się stało z gazikiem i wagonikami.
Pamiętam jako dziecko z lat 90 przejazdy nad jezioro, na plażę wojskową, której aktualnie już nie ma, te kanapki rozmoczone od pomidora 😛 ,Siurek’ zostawił nam wspomnienia !