Nakładem wydawnictwa Nimrod ukazała się kolejna książka autorstwa Andreasa Gautschiego, mieszkającego w Żytkiejmach szwajcarskiego pisarza, autora licznych pozycji na temat historii lasów i myślistwa Prus Wschodnich.
Joseph Freiherr Speck von Sternburg. Ein treuer Diener Wilhelms II (Baron Joseph Speck von Sternburg. Wierny sługa Wilhelma II) – to biografia nadleśniczego Nadleśnictwa Rominten, którego siedziba mieściła się w Żytkiejmach i obejmowała teren Puszczy Rominckiej. Jego życie opisane głównie na podstawie pamiętników żony Anny z domu Dressler, to opowiadanie o codziennym życiu leśników i myśliwych w dawnych wschodnio-niemieckich rewirach łowieckich.
Obszerne, bo liczące blisko 700 stron wydawnictwo zostało bogato zilustrowane. Znalazły się tu liczne reprodukcje grafiki i malarstwa myśliwskiego, fotografie, a w części obejmującej I wojnę światową również mapy .
Książka obejmuje ponad 80 lat historii terenów na których mieszkamy, niestety dostępna jest tylko w języku niemieckim.
chciałabym ją mieć w swojej bibliotece:)
Zagadka .Na tle jakiego budynku ,/lub miejsce / zostało wykonane zdjęcie nr 3/ Wizyta cesarza ?
Nie jest to prosta zagadka. Gdyby ktoś jednak pokusił się o jej odgadnięcie to przypominamy nasz wpis http://goldap.org.pl/2012/11/jego-majestat-cesarz-w-goldapi/
Stara poczta??
Redakcja odsyła nas do ostrzejszego zdjęcia. Kiedy odczytamy napis między oknami parteru i pierwszego piętra, i kiedy porównamy to z innymi zdjęciami tego budynku, to określenie miejsca będzie już proste. Na mapie „Goldap, Strassenplan 1936/Fritz Tanau” budynek oznaczony jest numerem Rynek 39.
Chciałbym też zwrócić uwagę na inną publikację autorstwa Wolfganga Rothe wydaną w listopadzie tego roku przez wydawnictwo Neumann und Neudamm: Rominter Heide und Goldap: Postkarten-Bildband. To ok. 280 stron na których znajduja się reprodukcje pocztówek ze zdjęciami Puszczy Rominckiej i Romint, Żytkiejm oraz Gołdapi i okolic. Samej Gołdapi poświęcono sporo bo ok. 100 stron. Są to na ogół najpopularniejsze zdjęcia ale ta książka stanowi świetne uzupełnienie książki Tofferta. Niestety po niemiecku ale dla kolekcjonerów zdjęć Gołdapi pozycja obowiązkowa.
W marcu przyszłego roku ukaże się też inna publikacja (tym razem po angielsku)
Hitler’s Last Levy in East Prussia: Volkssturm Einsatz Bataillon Goldap (25/235) 1944-45. Oto link dla zainteresowanych: http://www.amazon.com/Hitlers-Last-Levy-East-Prussia/dp/1909982725
OSTATNI LEVY Hitlera w Prusach Wschodnich. Volkssturm EINSATZ Bataillon Gołdapi (25/235) 1944/45
Autor: Wystarczy, B., i F. Steinhardt (red)
SKU: – HEL0493
Wyślij znajomemu
Bądź pierwszą recenzję tego produktu
Normalna cena: £ 16.95
CENA: £ 15.26
SAVE 10%
Ilość: Dodaj do koszyka
Dodaj do listy życzeń Dodaj do porównania
Szybki przegląd
Jeszcze nie publikowane. Zamów teraz – nie obciąży Państwa karty kredytowej do dnia twoje statki książki!
Helion & Company 15 marca 2015 w miękkiej okładce 234mm x 156mm 72 stron 2 b / w zdjęcia, 1 mapa
HITLER’S LAST LEVY IN EAST PRUSSIA. VOLKSSTURM EINSATZ BATAILLON GOLDAP (25/235) 1944-45
WIĘCEJ WIDOKÓW
Opis produktu
Dodatkowe informacje
Tagi produktów
W dniu 16 października 1944 roku 3rd White rosyjski przednia uruchomił masową ofensywę przeciwko Heeresgruppe Mitte. Niemiecki 4th Armee, którego linia obrony wyciągnął z Nowograd na Narwi do Kłajpedy, szybko przełamane.
Jest to bardzo osobisty pamiętnik wojenny w adiutant Volkssturm Einsatz Bataillon Gołdapi (25/235), który został aktywowany, w sile 400 ludzi, w dniu 17 października 1944 r Źle uzbrojeni w karabiny piechoty brakuje rosyjskich zawiesia, światła maszyny pistolety i Panzerfäuste, bez mundurów, umacniając narzędzia, płyty tożsamości, koce lub pakiety medyczne, batalion został szybko wyrzucony do akcji trzy dni później, w dniu 20 października, w sektorze Gołdap z 4. Armee przodu, tracąc 76 zabitych i rannych w jego pierwsza akcja.
Wycofany w dniu 23 października na pilnie potrzebne szkolenia i lepszego uzbrojenia, batalion wrócił do akcji w dniu 18 stycznia w Eichwald na północny wschód od Insterburg, niedaleko Stobingen i walczył dalej, prawie bez przerwy, spada z powrotem do miasta Königsberg i podejmowanie dzielny udział w gorzkiej obrony, który umożliwił ucieczkę uchodźców i większość ocalałych jednostek wojskowych na morzu. W 70 niedobitki batalionu zawdzięczał swoje osobiste przeżycia do zamówienia kute przez ostatniego dowódcy batalionu, który doprowadził do ich zwolnienia przez oddział Wehrmachtu i enshipment dla Danii. Kroniki autorem codzienne życie zdominowane przez desperackiej akcji militarnej, przeplatane krótkimi migawkami z jego rodziny, jak on przecina ścieżki z żoną i córką, uwikłanego w masie uchodźców uciekających przed nacierających Rosjan.
Istnieje bardzo niewiele rachunki osobiste ostatniej opłaty Hitlera, Volkssturmu. Przez lata, odręcznie dziennik i kopię wpisany przez autora, pozostaje w aktach Bundesarchiv (L) w Bayreuth. Wnuczka autora zatwierdzone publikacji do dystrybucji w formie foto-kopiowana do ocalałych i członków rodziny batalionu. Takie kopie, po niemiecku, są trudne do znalezienia. Teraz w końcu ten cenny dokument z ostatnich dniach II wojny światowej w Prusach Wschodnich stały się dostępne w tłumaczeniu na angielski, z nadzieniem w ostrożny przypisów szczegółów dotyczących Volkssturm, unikalny siły nazwie do życia przez NSDAP w miesiącach zamknięcia Wojna, pomyślany jako alternatywa partyjno-doprowadziły do Wehrmachtu. Źle wyposażone, żałośnie uzbrojona (gdy uzbrojony w ogóle) i źle prowadzone, jednak na froncie wschodnim – gdzie młodzi i starsi, zawierające jego bataliony były bardzo zmotywowani w desperackiej próbie opóźnić z napierającym rosyjskie hordy tak, że ich żony i dzieci mógł uciec gwałt, tortury, okaleczenia i morderstwo w rękach rosyjskich – Volkssturm osiągnąć czasem swój cel.