Wydawać by się mogło, że w wielu przypadkach obróbka plastyczna jest metodą suboptymalną, długą i dość kosztowną, a przecież w przypadku wielu produktów nadal się ją stosuje. Dlaczego? W jakim celu stosuje się akurat obróbkę plastyczną, zamiast na przykład odlewania?
Chodzi o właściwości metalu
Jako przykład niech posłuży obróbka plastyczna stali – tutaj bowiem zaznacza się jeszcze jedna cecha, którą można kształtować zależnie od temperatury metalu, a mianowicie właściwości magnetyczne. Jednak nie tylko stal jest obrabiana na zimno metodami plastycznymi. Nadal jednak argumentem, który przemawia za obróbką plastyczną, jest, jak przekonują eksperci hmmsteel.pl, konieczność zachowania pewnych fizycznych właściwości obrabianych elementów. O jakie konkretnie cechy może chodzić?
Na co pozwala plastyczna obróbka metali?
Obróbka plastyczna metalu na zimno – gięcie, toczenie czy ciągnienie – pozwala zachować perfekcyjnie gładką powierzchnię materiału, co jest istotne, jeśli detale mają zostać później pomalowane lub na przykład trafić do galwanizacji. W ogólniejszym ujęciu obróbka plastyczna metali po prostu nie wpływa na ich powierzchnię (poza na przykład rozciągnięciem jej w przypadku gięcia). To ważne z punktu widzenia niektórych procesów dalszej obróbki.
W przypadku obróbki na zimno możliwe jest uzyskanie na przykład drobniejszych rur i drutów. Bardzo często ich wyprodukowanie metodami na gorąco jest albo w ogóle niemożliwe, albo przynajmniej na tyle skomplikowane, że koszty rosną niewspółmiernie, a jakość najczęściej i tak będzie wtedy niższa niż przy ciągnieniu do średnicy poniżej 5 mm.
Kontrola nad wewnętrzną strukturą metalu
Obróbka plastyczna metalu na zimno jest przeprowadzana w temperaturze pokojowej lub nieco powyżej, natomiast zawsze znacząco poniżej temperatury rekrystalizacji. To ważne, ponieważ w procesie produkcji stopu stosuje się kilka technik ogrzewania i odpuszczania, które mają za zadanie w określony sposób uporządkować strukturę sieci krystalicznej, a ta wpływa na twardość, kruchość czy elastyczność materiału. Te wyjściowe właściwości nie są zmieniane w procesie obróbki plastycznej na zimno na skutek rekrystalizacji. Dochodzi oczywiście do przemieszczenia ziaren krystalicznych i domen, jednak jest to proces o skutkach łatwych do przewidzenia i kontrolowania. To ważne, ponieważ dzięki temu właściwości mikroskopowe materiału wybranego do produkcji danego elementu już nie zmieniają się w radykalny sposób wskutek samej obróbki.
