Żywienie opasów na sucho to temat, który może okazać się kluczowy dla hodowców bydła. Dzięki niemu możliwe są znaczne oszczędności oraz poprawa zdrowotności stada. W artykule przyjrzymy się bliżej tej metodzie, analizując korzyści ekonomiczne i zdrowotne.
Optymalizacja kosztów hodowli oraz poprawa jakości mięsa to tylko niektóre z licznych zalet tej technologii. Zachęcam do przeczytania artykułu, by lepiej zrozumieć, dlaczego coraz więcej hodowców sięga po tę metodę.
Na czym polega i co to jest żywienie opasów na sucho?
Żywienie opasów na sucho oznacza podawanie zwierzętom paszy o wysokiej zawartości suchej masy, która przekracza 85%. Kluczowym elementem diety jest pasza treściwa o zoptymalizowanym składzie. W jej skład wchodzą m.in. ziarna zbóż i otręby jako źródła węglowodanów oraz śruty poekstrakcyjne, takie jak śruta rzepakowa czy sojowa, jako źródło białka.
Dla uzyskania szybkich przyrostów masy ciała, pasza treściwa jest stale dostarczana w połączeniu z sianem lub słomą. Pasza treściwa jest zadawana do woli i wystarczy ją uzupełniać co 3–5 dni, co znacząco upraszcza organizację codziennej obsługi stada. Baloty ze słomą są ustawiane na stole paszowym i wystarczają na kilka dni.
Artykuł powstał we współpracy z Agro-Tech Junoszyn
Korzyści ekonomiczne żywienia na sucho
Koszty hodowli stanowią niezwykle istotny aspekt każdego gospodarstwa. Dzięki metodzie żywienia na sucho możliwe jest znaczne zmniejszenie tych kosztów. Przykładem tego jest skrócenie okresu opasu z 24 do 15–16 miesięcy. Hodowca zużywa na 1 kg przyrostu masy ciała opasów średnio 2,8 kg paszy, sprzedając buhaje o wadze 620–650 kg już w wieku 15 miesięcy.
Takie podejście pozwala na:
- Zredukowanie kosztów związanych z zakupem pasz kiszonkowych.
- Lepszą kontrolę wydatków dzięki regularnemu ważeniu paszy.
- Znaczne zwiększenie rentowności produkcji.
Pasza treściwa zapewnia również szybkie przyrosty masy ciała, co bezpośrednio przekłada się na zyski.
Wpływ metody na zdrowie opasów
Zdrowie zwierząt jest kluczowe dla każdej hodowli. Żywienie na sucho umożliwia uzyskanie masy około 750 kg przy średnich dobowych przyrostach wynoszących 1,6 kg. Stałe monitorowanie masy ciała pozwala na szybką reakcję w przypadku jakichkolwiek problemów zdrowotnych.
Alkalizacja ziarna w diecie podwyższa poziom białka, co ogranicza potrzebę zakupu kosztownych pasz białkowych. Regularne ważenie zwierząt powoduje, że przyzwyczajają się one do procedury i bez trudu przechodzą przez wagę.
Żywienie na sucho a efektywność produkcji
Efektywność produkcji to nie tylko zysk, ale i jakość finalnego produktu. Dzięki żywieniu na sucho można osiągnąć:
- Wyższą jakość mięsa.
- Szybsze przyrosty masy ciała zwierząt.
- Zwiększenie konkurencyjności gospodarstwa.
System oparty o paszę treściwą ułatwia zarządzanie hodowlą, zapewniając jednocześnie doskonałe warunki do wzrostu i rozwoju bydła.
Strategie optymalizacji kosztów hodowli
Długoterminowy sukces gospodarstwa wymaga ciągłego dążenia do optymalizacji kosztów. Żywienie na sucho oferuje kilka strategii, które mogą pomóc w osiągnięciu tego celu:
- Zastosowanie tanich pasz treściwych.
- Wykorzystanie lokalnych zasobów siana lub słomy.
- Regularne pomiary i kontrola przyrostów.
Każda z tych strategii może przynieść konkretne oszczędności, poprawiając jednocześnie rentowność hodowli.
Innowacyjne rozwiązania w technologii żywienia
Rozwój technologiczny w rolnictwie otwiera nowe możliwości przed hodowcami. Innowacyjne metody żywienia opasów na sucho obejmują:
- Nowoczesne systemy dozowania paszy.
- Technologie optymalizujące składniki odżywcze.
- Narzędzia do precyzyjnego monitorowania zdrowia zwierząt.
- Wozy paszowe i podgarniacze pasz oraz TMR – Tutaj szczególnie warto zwrócić uwagę na podgarniacz paszy (TMR) marki Tuchel
Każda z tych nowinek pozwala na jeszcze lepsze dostosowanie diety do potrzeb stada, zwiększając jednocześnie efektywność produkcji.
Czynniki wpływające na wybór diety
Wybór odpowiedniej diety to decyzja, która musi być oparta na wielu czynnikach. W przypadku żywienia na sucho można wymienić:
- Koszty zakupu pasz.
- Dostępność lokalnych zasobów.
- Specyfika rasy i indywidualne potrzeby zwierząt.
Zrozumienie tych czynników pozwala na wybór najlepszej strategii żywieniowej dostosowanej do specyfiki danego gospodarstwa.
