Przez ostatni rok – rok pandemii – współpraca międzynarodowa była bardzo utrudniona. Bezpośrednie kontakty były praktycznie niemożliwe. Mimo to udało się nam zrealizować jeden projekt inwestycyjny w Mołdawii (utworzenie centrum kulturalnego dla polskiej mniejszości), a także przygotować projekty z nowymi partnerami – z Norwegii i Ukrainy.
Projekty te zaczynamy właśnie realizować i w ubiegłym tygodniu wreszcie po raz pierwszy mogliśmy gościć naszych przyjaciół z Ukrainy w Polsce. Taką możliwość dał nam projekt „Ukraina: dbałość o środowisko i edukacja ekologiczna = rozwój zrównoważony nowoczesnego państwa” finansowany ze środków Programu RITA Przemiany w Regionie, realizowany w partnerstwie z Narodowym Leśnotechnicznym Uniwersytetem Ukrainy we Lwowie.
W ramach projektu przekazać chcemy naszym partnerom polskie dobre praktyki z zakresu czynnej ochrony przyrody i edukacji ekologicznej. Wzbogacą one program nauczania przyszłych ukraińskich leśników, będą mogły być więc wykorzystywane w praktyce – w parkach narodowych i nadleśnictwach całej Ukrainy.
Pierwszym działaniem projektowym była wizyta studyjna wykładowców Uniwersytetu w Polsce – celem zapoznania się z konkretnymi przykładami skutecznych działań. Postanowiliśmy pokazać gościom trzy sąsiednie – ale bardzo różne – obszary chronione: Wigierski Park Narodowy, Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej, Suwalski Park Krajobrazowy. Przez trzy dni analizowaliśmy w terenie zagospodarowanie turystyczno-edukacyjne oraz różnorodne działania czynnej ochrony przyrody, m.in. budowę przejść pod drogami dla drobnych zwierząt, odtwarzanie zbiorników wodnych i budowę zimowisk dla płazów, ochronę miejsc hibernacji nietoperzy, ochronę owadów zapylających, przykłady reintrodukcji płazów, metody ochrony obszarów wodno-błotnych.
Zorganizowaliśmy spotkania z pracownikami obszarów chronionych, samorządu wojewódzkiego i gminnego, leśnikami.
Wizyta studyjna przebiegła w znakomitej atmosferze, w pięknych okolicach mogliśmy uczyć się od siebie nawzajem.
Spotkania on-line są oczywiście bardzo wygodne i praktyczne, jednak nigdy nie zastąpią bezpośrednich kontaktów międzyludzkich, dlatego tak cieszy mnie stabilizacja sytuacji epidemicznej i powolny powrót do normalnego życia.
